Γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα στην πιο φριχτή φτώχεια, έζησε βαριά άρρωστος σε όλην την ενήλικη ζωή του – και εν τέλει πέθανε μόλις στα 44 του χρόνια. Ωστόσο σε αυτήν την σύντομη ζωή του πρόλαβε να γίνει ακτιβιστής γιατρός, ουμανιστής δημιουργός σχολείων, μαχητικός υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων – αλλά και ο μεγαλύτερος ευρωπαίος διηγηματογράφος του καιρού του. Και όλα αυτά με την σειρά τους επισκιάζονται από τα μεγάλα θεατρικά έργα των τελευταίων του χρόνων – που στάθηκαν σημείο τομής και αναγέννησης όλου του παγκόσμιου θεάτρου.

Πώς μπορεί να εξηγηθεί το θαύμα του Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ που 120 χρόνια μετά τον θάνατό του σαρώνει τις σκηνές του κόσμου στα μήκη και τα πλάτη της γης; Γιατί ένας άνθρωπος που έσκυψε στην μικρή ζωή των αποτυχημένων έγινε ο συγγραφέας που κανονάρχησε το θέατρο του αιώνα των άκρων; Και γιατί oι λογής νεωτερικότητες του 21^ου αιώνα παραμερίζουν μονομιάς σαν ακουστεί η τρεμάμενη ανάσα των ηρώων του;

Αν όλο το προηγούμενο θέατρο μίλησε για τις ακραίες διαδρομές των ανθρωπίνων παθών και την συντριβή των ανθρώπων μέσα σε αυτά, ο Τσέχωφ έβαλε στη σκηνή τους εξαρχής ηττημένους ανθρώπους που καλούνται να πάρουν τα κομμάτια της ήττας τους και να τα κάνουνε ζωή.

Ο Θανάσης Τριαρίδης, μέσα σε οχτώ σεμινάρια, γυρεύει τον κόσμο, τον καιρό και τα δάκρυα των ηρώων του Άντον Τσέχωφ.